Μπαίνουμε μπροστά, για τη μόρφωση, τη ζωή και το μέλλον που δικαιούται κάθε μαθητής. Άρθρο του Παναγιώτη Κατηφέ, Προέδρου της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας

Μπαίνουμε μπροστά, για τη μόρφωση, τη ζωή και το μέλλον

 που δικαιούται κάθε μαθητής. 

Άρθρο του Παναγιώτη Κατηφέ,

Προέδρου της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας

Η έξαρση της νεανικής παραβατικότητας και της σχολικής βίας δεν μπορεί να αφήνει κανέναν γονιό αδιάφορο. Μια έξαρση ενός σύνθετου και πολυπαραγοντικού κοινωνικού φαινομένου που δεν θα απαντηθεί με αύξηση της καταστολής, με στιγματισμό νέων ανθρώπων και με τη διαμόρφωση ενός ακόμα πιο ασφυκτικού και πιεστικού σχολικού περιβάλλοντος.

Είναι σημαντικό να ψάχνουμε τις αιτίες ενός κοινωνικού φαινομένου και πάνω σ' αυτές να δομούμε «αντισώματα» στους νέους ανθρώπους για να βρούμε και τρόπους αντιμετώπισης.

Η βία και η ανισότητα, ως συστατικά στοιχεία του σημερινού τρόπου ζωής, αντικειμενικά δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστες και τις νεότερες ηλικίες, αναλογιζόμενοι παράλληλα ότι η έξαρσή τους σήμερα, κυρίως στις εφηβικές ηλικίες, σχετίζονται και με μια στρεβλή πολλές φορές αναζήτηση ταυτότητας από τους εφήβους. Η εφηβεία είναι μια ηλικιακή και κοινωνική περίοδος της ζωής που βασικό στοιχείο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας είναι η αναζήτηση ταυτότητας μέσα από ένταξη σε ομάδες, παρέες και η απαγκίστρωση από τη στενή οικογενειακή επιρροή. Πάνω σ' αυτήν τη βασική παραδοχή θεωρούμε ότι και το ίδιο το σχολείο, τόσο σε μορφή, όσο και σε περιεχόμενο, πρέπει να ενισχύει την προσωπικότητα κάθε μαθητή, παράλληλα με τη σχέση που οφείλει να δομεί κάθε οικογένεια με τα παιδιά της, αφού αντικειμενικά και η οικογένεια είναι ένα κομμάτι από το παζλ που συνθέτει την προσωπικότητα του νέου.

Όχι, δεν είναι αποκλειστική ευθύνη της οικογένειας η έξαρση της νεανικής παραβατικότητας. Μια τέτοια γενίκευση «ρίχνει νερό στον μύλο» της κρατικής αποποίησης ευθυνών, στα μέτρα πρόληψης που απαιτείται να ληφθούν ώστε να ενισχυθούν η σχολική ζωή και το σύνολο της σχολικής κοινότητας (μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί).

Αλήθεια…

…θα ήταν σήμερα ίδια τα πράγματα εάν σε κάθε σχολική μονάδα υπήρχε μόνιμος σχολικός ψυχολόγος ή σχολικός κοινωνικός λειτουργός;

…θα ήταν ίδια τα πράγματα, εάν τα εικαστικά και μουσικά μαθήματα που βοηθούν τον μαθητή να ολοκληρωθεί ως προσωπικότητα και να αναπτύξει τη φαντασία του δεν είχαν εξοβελιστεί πλήρως από το Λύκειο;

…θα ήταν ίδια τα πράγματα, εάν το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής, που βοηθά τα παιδιά να μοιράζονται συναισθήματα, δεν σταματούσε όπως σήμερα στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού;

…θα ήταν ίδια τα πράγματα εάν ακόμα και τα σχολικά αθλητικά πρωταθλήματα, που αναπτύσσουν την ευγενή άμιλλα, ενισχύονταν οργανωμένα από το κράτος;

…θα ήταν ίδια τα πράγματα, εάν ο μαθητής δεν έβλεπε καθημερινά ένα κράτος βίαιο και εχθρικό απέναντί του, αφού πολλές φορές τον υποχρεώνει να κάνει μάθημα σε ακατάλληλες και επικίνδυνες αίθουσες, του δυσκολεύει τη μαθησιακή διαδικασία σε τμήματα 25 - 27 μαθητών, δεν τον στηρίζει πλήρως με Παράλληλη Στήριξη ή ενισχυτική διδασκαλία, δεν διορίζει εκπαιδευτικούς;

Για όλα τα παραπάνω την αποκλειστική ευθύνη την έχει το κράτος, η κυβέρνηση και όχι οι γονείς.

Όλα τα παραπάνω είναι βασικές αιχμές στις διεκδικήσεις των Συλλόγων Γονέων.

Παράλληλα με τις διεκδικήσεις μας, οι Σύλλογοι Γονέων μπαίνουμε μπροστά και με την πλούσια πείρα της περσινής σχολικής χρονιάς, των εκατοντάδων εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα για τη σχολική βία, απαιτείται να αναλάβουμε νέες πρωτοβουλίες. Πρωτοβουλίες που θα αγκαλιάζουν το σύνολο των προβληματισμών που έχουν σήμερα οι γονείς, απέναντι στα εμπόδια που θέτει το κράτος στις ανάγκες των μαθητών.

Ενημερωτικές εκδηλώσεις με κοινωνικούς επιστήμονες, συνδιοργανώσεις εκδηλώσεων με τα Κέντρα Πρόληψης, πρωτοβουλίες για αθλητικά τουρνουά και πολιτιστικά φεστιβάλ, εκδηλώσεις αλληλεγγύης, τοπικές διεκδικήσεις για στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών, για δωρεάν χώρους αθλητισμού και πολιτισμού, είναι ορισμένες από τις δράσεις που μπορούν να συμβάλλουν στις αγωνίες που έχουν γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί.

Εμείς οι γονείς μέσα από τη δράση μας στους Συλλόγους Γονέων πρέπει να προβάλλουμε στα παιδιά μας την αξία της συλλογικής δράσης, απέναντι στον ατομισμό. Να δώσουμε το μήνυμα ότι «πραγματικός μάγκας είναι αυτός που μάχεται υπέρ όλων των αδύναμων - και όχι αυτός που χτυπά τον αδύναμο». Τη μόρφωση, τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας δεν τα παραδίνουμε.

 

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

 ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

https://omegokmak.blogspot.com

omegokmak@gmail.com